EN ISO 11612: 2015
Odzież chroniąca przed czynnikami gorącymi i płomieniem
Norma międzynarodowa mająca zastosowanie do odzieży noszonej przez użytkowników w trakcie różnorodnych prac. W szczególności w sytuacjach, gdy pracownik jest narażony na oddziaływanie ciepła promieniującego lub konwekcyjnego, jak również na odpryski stopionego metalu.
Ten test wykorzystuje standardowe metody i warunki do przewidywania zachowania się tkaniny / odzieży w przypadku kontaktu z gorącem lub płomieniem. Elementy odzieży, takie jak szwy, zapięcia i logo, musza zostać tak samo zbadane jak tkanina. Testy należny przeprowadzać na wstępnie obrobionych elementach zgodnie z etykieta producenta.
Specyficzne testy są wymienione poniżej:
- Zmiana wymiarów
- Ograniczone rozprzestrzenianie się płomienia (A1 + A2)*
- Ciepło konwekcyjne (B) – 3 poziomy
- Ciepło promieniujące (C) – 4 poziomy
- Odpryski stopionego aluminium (D) – 3 poziomy
Odpryski stopionego żelaza (E) – 3 poziomy - Ciepło kontaktowe (F) – 3 poziomy (temperatura 250 stopni Celsjusza)
- Opór cieplny w temperaturze 180 stopni Celsjusza.
- Wytrzymałość na rozciąganie (musi spełniać minimum 300N)
- Wytrzymałość na rozdarcie (musi spełniać minimum 10N)
- Wytrzymałość na rozerwanie
- Wytrzymałość na szwach
- Konstrukcja odzieży wymaga zapewnienia pokrycia ciała od szyi do nadgarstków i kostek.
Opcjonalne testy obejmują odporność na parę wodna i test manekinowi w celu ogólnego przewidywania możliwych oparzeń.
* Test należy przeprowadzić na tkaninie oraz na szwach.